Levensverhalen - Klo van Wijk

Jij kiest niet het lot, het lot kiest jou!

De Theorie van de Geluksmomenten

Hier volgt het verhaal van Ed, een ict-er zonder vaste relatie maar met een vaste woon- en verblijfplaats en niet ongevoelig voor spirituele ideeën. Ed is een aanhanger van “De Theorie van de Geluksmomenten”.

Reclamebord

Ed ging naar de buurtsuper om een kant-en-klaar maaltijd en een blik erwtensoep te halen. Net voor de supermarkt stond een groot reclamebord van de staatsloterij. Ed, die keek helemaal niet uit en liep met een knal tegen dat bord op. Dat bord, dat was een heel best bord en dat gaf helemaal niet mee. Dat deed zeer en binnen enkele minuten had hij een beste bult op zijn kop.
Je weet wel hoe het gaat bij zoiets, in één keer allemaal mensen om hem heen. Goedbedoelde belangstelling weliswaar, maar daar moest Ed niets van hebben. Hij heeft gauw het bord weer rechtgezet, en ging snel naar binnen.

Staatslot

Toen … Lees verder

Snuf de hond

Een hondje kopen, een labrador

Hoe een labrador het leven van Klo van Wijk een compleet andere wending gaf.

Wij konden geen kinderen krijgen. Toen wij het hele medisch circuit doorlopen hadden was de uitslag: jammer, maar helaas. Mijn vrouw en ik hebben er veel verdriet van gehad, maar uiteindelijk hebben we het een plaats kunnen geven en konden we weer verder met ons leven.

Enige tijd later, ik denk ter compensatie, wilde mijn vrouw graag een hond hebben. Ik zag dat helemaal niet zitten. Ik wilde niet gebonden zijn en helemaal niet aan een hond.
Maar, je weet wel hoe dat het gaat zo’n geval … de hond is er toch gekomen.

Labrador

Een labrador moest het worden. Labradors zijn, volgens internet, rustige honden en leuk voor kinderen (die we helemaal niet konden krijgen). Ik moet erkennen dat als je zo’n puppy in huis haalt, dan is het laatste … Lees verder

Scheidingsmakelaar Mannie Storteboom: Het is pas fijn om gescheiden te zijn

Voor mijn leven als scheidingsmakelaar, werkte ik bij een datingbureau in Rotterdam

Mannie Storteboom: voor mijn leven als scheidingsmakelaar, werkte ik bij een datingbureau in Rotterdam. Dat was de tijd dat internet in opkomst was. Als datingconsulente hadden wij een droombaan. Zeker in de beginperiode, toen was ik als een jonge meid als het ware in een snoepwinkel terecht gekomen. We hadden een enorm bestand vol leuke mannen die allemaal een relatie wilden. En er zaten echt hele leukertjes tussen. Dat waren geweldige tijden. Van een vaste relatie had ik toen nog nooit gehoord. Iedere dag nieuwe. En ik, Mannie, had natuurlijk de eerste keus!
Ook toen mijn wilde jaren voorbij waren, bleef het een baan waar je veel voldoening uit haalde. Weet je, het eindproduct van een datingsite is gelukkige mensen. Wat is nou leuker dan gelukkige mensen? We werden wekelijks bedolven onder de bedankbetuigingen en gebak. Met het gebak moest … Lees verder

Het mooiste meisje van de klas

Verliefd op het mooiste meisje van de klas

Dit is het verhaal over de liefde. Echte liefde. De liefde van Pik de Groot voor het mooiste meisje van de klas.

De belangrijkste dag in het jonge leven van Pik was de dag dat zij, midden in het lopende schooljaar, in de klas kwam. Toen zij door de directeur aan de klas werd voorgesteld klapte Pik helemaal achterover. Zij keek Pik aan, Pik keek haar aan, en vanaf dat moment gierden de hormonen door zijn lijf. De sluizen stonden wagen wijd open. Bij haar idem dito en sindsdien waren ze onafscheidelijk.
Pik bekeek de hele wereld door een roze bril. En die bril, die werkte buitengewoon. Hij wist ook wel dat ze een grote bek had, en dat ze hem, zo nu en dan, alle zakken vol scheet. Maar dat was geen punt voor hem. Die grote bek van haar, dat … Lees verder

Mijn schoonmoeder is dood

Ik had helemaal niks met mijn schoonmoeder. Ze heeft me altijd het gevoel gegeven dat haar dochter wel wat beters verdiende. Maar ja, over de doden niets dan goed zullen we maar zeggen. De hele familie was natuurlijk hartstikke bedroefd. Omdat ik er heel wat minder moeite mee had, vond de rest van de familie dat ik de aangewezen persoon was om de begrafenis te regelen.

Mijn schoonmoeder wilde altijd begraven worden. Cremeren leek haar niets. Het maakte mij niet uit. Begraven is ook goed. Wat je weggooit is de verpakking nietwaar?

Ik wil gewoon een vaste prijs

Ik had van te voren zitten goochelen om een idee te krijgen wat een begrafenis tegenwoordig zoal moet kosten. Ik kwam er al snel achter dat dat een goede flikkerij was. Die begrafenisondernemers, die pakken maar wat. Ze weten dat toch niemand gaat afdingen. Weet je, die maken gewoon misbruik van het … Lees verder

Ome Toon deed aan tenen likken

Hij kwam er altijd mee weg

Ome Toon deed aan tenen likken. Gelukkig heeft hij dat nooit geflikt als ik erbij was. Moet je voorstellen, lig je als vrouw lekker te zonnen op het strand, zit er opeens een vent met een banaan in zijn broek aan je tenen te likken. Dat kan toch niet! Hij kwam er altijd mee weg. Wel vaak een hoop geschreeuw en gescheld, maar dan bleef het dan bij. Hij werd er niet warm of koud van. Ze wisten toch niet waar hij woonde.

Niets in de gaten

Als familie hadden we in het begin niets in de gaten. We zijn jaren met hun op vakantie geweest. Het enige wat me toen wel opviel was dat hij altijd maar naar blote vrouwenvoeten zat te loeren. Ik ben wel eens met hem op het naaktstrand geweest. Daar stierf het van de tieten en blote konten maar … Lees verder

Lekker uitwaaien op Terschelling

Ome Toon vertelt het verhaal van zijn familiedrama op Terschelling. Hij vertelt het zo, dat je er bijna om moet lachen …

Terschelling

Mijn broer is op Terschelling overleden toen hij 34 jaar was. Twee kleine kinderen en zijn een vrouw die net 3 maanden zwanger was …

Hij is stierf op een bruiloft in West-Terschelling, de havenplaats van eiland Terschelling. Moet je weten, hij kende die mensen niet eens. Hij had gewoon zichzelf uitgenodigd. Nou, dat had hij mooi voor elkaar. Hij had van die mensen hun hele feestje bedorven. Een dooie op je bruiloft! Lekker is dat. Niks geen mooiste dag van je leven.

Gewoon ongenodigd naar een feest gaan deed hij wel vaker. Ook al kende hij niemand. Vaak vonden ze het niet eens erg. Hij was altijd gezellig en praatte en danste met iedereen. Degene die het feest gaven piekerden zich vaak suf wie hij nou … Lees verder

Een leven in dienst van het condoom

Condoomfabrikant Piet Handvol: Een leven in dienst van het condoom. Het interview.

Condoomfabrikant Piet Handvol: Een leven in dienst van het condoom. Het interview.
Het condoom, condoomfabrikant, het komt op mij allemaal niet zo serieus over. Kunt U dat beamen meneer Handvol? Welnee, helemaal niet mijnheer. Wij zijn bloedserieuze zakenlieden en wij fabriceren consumentenartikelen. Wij houden ons bezig met marketing, kostprijsbeheersing en controle van het productieproces. Dit zijn bloed serieuze zaken en hebben niets losbolligs in zich. Vergeet U niet, geachte nieuwsvergaarder bij ons werken zo’n circa 80 mensen! Dat betekent dat onze activiteiten zo door elkaar 300 monden voeden. Ik noem dat nogal wat.

Zelfgemaakte mallen

Mijnheer Handvol, kunt U ons vertellen hou Uw carrière gestart is. Dat lijkt me iets waar onze lezers erg in geïnteresseerd zullen zijn.

Dat kan ik me voorstellen, en ik zal hier graag op in gaan:

Op 17 jarige leeftijd ben ik begonnen … Lees verder

Bij een begrafenis smaakt de koffie altijd goed

Ome Toon drinkt altijd graag koffie bij een begrafenis. Smaakt daar altijd goed …

Mijn vrouw hebben wij netjes begraven. Hoewel ze niet veel aan de kerk deed, hebben we wel een dominee bijgehaald. Voor de mooie woorden en zo. De man van de begrafenisonderneming kende ik van vroeger. Had ik mee in de klas gezeten. Erg bedroefd waren we niet, want we hadden het zien aankomen. Eigenlijk was het beter zo.

Daar kregen we broodjes met koffie

Na afloop zijn we met zijn alle terug gegaan naar de aula van de begrafenisonderneming. Daar kregen we broodjes met koffie. De koffie smaakte buitengewoon goed. Het was me al vaker opgevallen, bij een begrafenis smaakt de koffie altijd goed. Daar kan geen ander tegenop. Daarom ga ik graag naar een begrafenis. Je bent weer eens een keer onder de mensen. Niemand heeft haast. Je praat wat over vroeger. Je kent dat … Lees verder

Ome Toon: Een eenzaam mens is nooit alleen!

Ome Toon

Hoewel ik nooit geen kinderen heb gehad noemt iedereen mij Ome Toon. Ik ben geboren in Tilburg. De stad van de sigaren. Tilburg lag letterlijk onder de rook van de sigarenfabrieken van Willem II.

Ik ben van 1920. We hadden een groot gezin thuis. Ik ben een van de zeven. Bij ons thuis hadden ze een sigarenwinkel. Behalve sigaren verkochten wij ook shag en sigaretten. De meeste soorten leverden wij direct uit voorraad. Maar als ze merken wilden hebben, die wij niet hadden, dan werd dat voor ze besteld. Vaak brachten wij de bestelling dan thuis. Na deze voor mij vrij zorgeloze tijd kwam de crisis van de jaren dertig. Met de crisis kwam de klad in de sigarenhandel. De mensen kochten geen rookgerei meer. De beste Willem II’s kon je aan de straatstenen niet meer kwijt. En sigaren weggeven doe je niet. Daar heb je niets aan. … Lees verder